Cradle concepts:
Tradition redesigned.
Local resources and techniques.
A conscious bridge between past and future.
H A N D W O R K =The new luxury
RIAD LES ORANGERS D'ALILIA - a peek behind the door
April and May are the months to bath in the scent of Orange blossom
As I recently moved into the Kasbah...Time for a stroll in the hoods. The Kasbah in Marrakech is a walk too far out for many and they are right! It takes about half an hour to walk from place Jemaa el Fna to Café Clock, one of the known spots. And it is surprisingly different when you look up the back streets!!!
DESIGN IN MARRAKECH - the newest Concept Stores to discover.
There's not a week without discovering another new small gem. In the Medina, Guéliz, Sidi Ghanem or the Kasbah. My list of hot addresses to shop is changing constantly.
5 AMAZING FEEL GOOD HOLIDAYS in Essaouira!
THE GREEN WALK through Marrakech
ART WORKSHOPS ON HOLIDAY
Do the words 'collage' and 'handpainted paper' take you back to long gone days of creative expression at school when you were about 10?
Well...I must say, they did to me. Until I entered
in Essaouira.
I was still high on colour from my visit to
when I got infused with more playful vibrancy!
Sanne Busk is from Denmark, but fell in love with Morocco, where she is living now. Busk is a full
-
time artist working in collage with hand painted paper. The colours of Sanne’s art are mixed together in stunning, playful and sunny collages that unveil her passion for her work.
Taking home a souvenir like this is like taking home a little piece of Moroccan sunshine and appetite for life.
Besides being a gifted artist and designer, Sanne offers
.
From 1 hour up till 2 to 4 days, depending on what it is you want to achieve. She will focus on helping you to discover your own creativity.
In a workshop, you learn how to make collage art with hand painted paper.
Collage is one of the easiest ways to get started in mixed-media art and really everyone can try it and have fun. It's an easy, fast, and very satisfying mode of artistic expression. There are no rules to play by and you might end up taking your own ray of sunshine home!
I know for sure I'm going to try it out!
?
EXPEDITIE TOUBKAL een berg die je met je voeten op de grond zet.
article by Marlène Pauly
more articles
by Marlène
English down
Met zeven dappere wandelaars vertrokken we vanuit Imlil naar wat voor mij zonder twijfel de uitdaging van het jaar zou zijn. De top ! Veel had ik er niet over nagedacht en enthousiast was ik er ook niet echt over 😂😂.
Eerder had ik het al benauwd gekregen op 3000 m en voor mij lag de focus eerder op de weg dan het einddoel. Met temperaturen in Marrakech die al dagen rond de 45 graden lagen was het om 10 uur aangenaam in Imlil met zo'n 30 graden.
"er komt regen" zei Omar, onze gids. We keken een beetje verbaasd naar de strak blauwe hemel. Helaas, een uur later waren we doorweekt op de ezels aan het wachten die onze regenkledij mee droegen.
Gelukkig was de regen van niet al te lange duur en liepen we de rest van de dag onder een bewolkte hemel in een heerlijke temperatuur naar onze eindbestemming van de dag. Refuge Toubkal op ongeveer 3200 m.
Op 2 500 m hoogte hoorde ik Toubkal voor het eerst. We hadden gegeten en mijn metabolisme was volop bezig om de maaltijd te verwerken terwijl ik vond dat ik het vlotte temp van de groep moest bijhouden.
"Je gaat niet volgens jouw ritme" hoorde ik hem brommen. Hij had gelijk! Ik wilde toch zeker niet de laatste zijn. Ik wilde gewoon mee kunnen!
Ik voelde hoe hij me in de steek liet. Of, liet ik soms mezelf in de steek?
Plots zag ik een patroon!
Ik hoefde niemand wat te bewijzen! Mijn ritme en mijn pad. Stap voor stap die berg op. Elke meter in het moment. Niet denken aan dat einddoel.
Mijn energie kwam terug. Mijn gebrek aan zuurstof leek te verdwijnen en ik kon weer gewoon door mijn neus ademen in plaats van naar adem te snakken. Ik had mezelf terug gevonden.
Terwijl ik rustig vooruit ging, zag ik hoe Toubkal met iedereen de confrontatie aanging.
Toubkal was de baas. Nee, eigenlijk een leermeester. Iemand die je terug bij jezelf brengt als je ertoe bereid bent.
Zo zwaar als het was die eerste dag, zo eenvoudig was het die tweede dag om de top te bereiken. Ja, het was zwaar, maar ik wist nu hoe het moest. Ik had respect voor de berg, en meer nog, ik had respect voor mezelf en mijn tempo.
Voor mij geen grote euforie op de top maar een heerlijk gevoel van voldoening. Ik had het gewoon gedaan!
Zoals aan alles echter wat berg op gaat.... is er ergens ook een berg af.
En dat was er weer eentje met een grote les.
"Laat die controle los" ik zag het in de wolken geschreven maar ik kon het niet.
Het voelde als het enige juiste om te doen. Iedere stap perfect plaatsen, als de dood voor los grind. Het was de hel voor mij maar ik haalde de berghut met mijn laatste krachten.
Vast besloten de volgende dag de laatste afdaling te doen op een muilezel.
Die ochtend echter stond ik buiten in alle vroegte, net voor de zon over de bergen heen op het plateau scheen en ik keek naar beneden. Daar ergens ver weg lag onze bestemming van vandaag. Ik wist dat ik het wilde proberen.
Die controle moest ik los laten.
Plots kon ik het, het was een ongelooflijk gevoel van vrijheid. Het gaf me vleugels. Nee, die benen waren nog stijf en die blaren deden nog pijn, maar die vleugels kwamen van binnen, die reikten veel verder en vlogen veel hoger dan 4167 m.
Toubkal en ik, we begrepen elkaar!
Inspired by the style? Ready for some sourcing in Marrakech?
contact us
More inspiration on
Facebook | Twitter | Google+ | Instagram | Contact | Bloglovin
Workshop: BREAD BAKING IN THE RUINED GARDEN - FEZ
Before we have our selection of fantastic hotels in FEZ revealed,we're going to make some changes to the website. So let's start already getting you in a Fassi cuisine mood!
I am a self confessed bread addict and here in Morocco the bread is so good, so delicious and on the table at every meal. I rarely ate bread in Australia as it did not always agree with me but here it's quite a different story. It is fresh baked every single day and no preservatives are used.
So due to this love of mine, I went off to the class at
in Fes to learn how to make five different kinds of Moroccan bread. The ladies were so patient with me as stirred, rolled and kneaded. They have been making bread since they were old enough to toddle around a kitchen and they work the dough so quickly and efficiently.
My kneading skills left a lot to be desired but they sweetly overlooked my clumsy attempts and stepped in to ensure the final results were up to scratch.
Some of the breads are cooked in a lightly oiled pan over the heat and others are lined up on a tray to take down to the
. I carried the towel covered loaves down the alley and dropped them off in a tiny shop holding a monster wood burning oven. This is what all the families do and the baker cooks all the bread for the neighbourhood.
I returned a while later to collect my bread, warm and yeasty and then got to taste it dipped in local olive oil.
Yum, don't miss this class !
More workshops from Essaouira and Marrakech soon online here!
article by Kate Woods
more articles
by Kate
Nederlands hieronder
Voordat we onwe selectie fantastische hotels in Fez bekend maken gaan we de website aanpaasen. Maar we willen u alvast in een Fassi kook stemming brengen!
Ik ben een brood verslaafde en hier in Marokko is het brood zo goed, zo lekker en op tafel bij elke maaltijd.
In Australië at ik zelden brood, omdat het me niet altijd goed beviel, maar hier is het een heel ander verhaal.
Het is elke dag vers vers gebakken en er worden geen conserverings middelen in gebruikt.
En dus, was ik dadelijk kandidaat om naar een 'masterclass' broodbakken te gaan in
in Fes om vijf verschillende soorten marokkaans brood te leren bereiden.
De dames hadden een engelen geduld met me wat het roeren, rollen en kneden betrof.
Zelf hielpen ze met brood te bereiden vanaf dat ze oud genoeg waren om rond te dribbelen in de keuken en ze zijn meesters geworden in het bewerken van het deeg.
Mijn kneedvaardigheden daarentegen lieten veel te wensen over, maar ze hielden mijn onbeholpen pogingen met argusogen in de gaten en grepen net op tijd in om ervoor te zorgen dat de eindresultaten op top niveau waren :)
Sommige broden worden op het vuur gebakken in een licht geoliede pan en andere worden op een groot dienblad geplaatst om naar de
te gaan.
Ik droeg de met een handdoek afgedekte broodjes door de steeg en liet ze achter in een kleine winkel met een gigantische houtoven.
Dit is wat alle gezinnen doen en de bakker bakt al het brood voor de buurt.
Na een tijdje ging ik terug om mijn brood, warm en geurend op te halen en daarna te proeven stukje bij stukje, gedompeld in lokale olijfolie.
Hemels.
Mis deze workshop niet!
Meer workshops in Essaouira en Marrakech weldra hier online!
Walk: ARTISTIC SPOTS IN MOROCCO - Diabat
Vanaf de eerste
keer dat ik dit kleine artistieke heuvel dorpje zag van op afstand, fluisterde iets mijn naam. Diabat, tegen de flank met zicht op Essaouira.
Die aantrekking komt zeker niet van de plaatsen die verwijzen naar het bezoek, het verblijf of ... van rock ster Jimi Hendrix, maar als hij hier echt ooit gepasseerd is, verbleven heeft, of volgens de verhalen, inspiratie opdeed voor een song, dan werd hij wellicht verliefd op het dorp om dezelfde redenen als ik.
Bijna ongerepte architectuur. Prachtig vormenspel van de kleine kleurrijke huizen die aan elkaar vastklampen, aanleunen, allen met dak terrassen en uitzicht in alle richtingen. De straten die parallel lopen met de oceaan hebben allemaal een schitterend panorama over de baai van Essaouira. Tot op heden kan ik alleen maar raden hoe prachtig dit moet zijn bij valavond, wanneer de zon onder gaat en vervolgens de lichten in de medina en langs de boulevard een heerlijk schouwspel moeten geven vanop je dak. De achterkant van het dorp heeft een prachtig uitzicht over de rivier die je diep meeneemt in het Berberse landschap en verder tot in Hererta.
article by Marlène Pauly
more articles
by Marlène
English down
From the first time I saw it from a distance, something whispered my name in the little artistic village of Diabat. For sure it are NOT the places that refer to the visit , the stay or...of the all famous
. But if he truly did pass there then he must have loved it for exactly the same reasons as I do.
Almost unspoiled architecture. Beautiful silhouettes of small colourful houses that cling together, all with rooftop terraces and views in all directions. The streets that run parallel with the ocean all have stunning views on the bay of Essaouira. This far, I can only guess how stunning this must look in the evening with all the lights in the Medina and along the boulevard. The backside of the village has another stunning view over the river that takes you deep into the Berber countryside and all the way to Hererta.
And then, modernisation came.... Please, don't let this take over the heart and soul of this charming town...
Dogood: ADOPT A DONKEY - part 2
Net voordat we gisteren naar huis gingen na ons bezoek aan de Gco Refuge, stonden er twee ezeltjes die onlangs waren binnen gebracht. Ééntje met een zwaar vervormde hoef die zo scheef was gegroeid dat zijn poot de grond niet meer raakte.
Een ander zonder hoef, helemaal ingezwachteld en het bloed sijpelde erdoor...
De beide dieren stonden er rustig bij en lieten ons, een beetje argwanend, dichterbij komen.
Het leek alsof ze er steevast van overtuigd waren dat het allemaal een groter doel diende.
De spreuk van de nobele
kwam plots bij me naar boven.
' De wonde is de plaats waar het Licht in je binnendringt '
Als hier iemand het Licht binnenbrengt in deze prachtige schuilplaats voor gewonde en gehandicapte dieren dan zijn dit zonder enige twijfel Valérie en Gérard Adam. Beiden Belgen en al 10 jaar is de
hun passie en hun zorgenkindje.
Want meer bekendheid voor hun initiatief betekent niet meteen meer geld dat er binnenkomt, nee.. steeds vaker wordt er beroep op hen gedaan voor het herbergen van gewonde dieren, soms zelfs vanuit Casablanca.
Net als
in Marrakech zijn deze schuilplaatsen zeldzaam, en veel enthousiaste start-ups eindigen door gebrek aan doorzetting, financiële middelen of een combinatie van allerlei factoren.
Na 10 jaar is het voor refuge Gco echter tijd voor een jubileum! Ze zijn het waard en ook wij hopen hierin onze steun te mogen bijdragen.
- Het domein is ondertussen versterkt met lokale vrijwilligers.
- Er is een table d hôte concept voor kleine groepen, en...
- Helemaal te gek, zeker met kids, er zijn nu 2 prachtige gastenkamers beschikbaar om enkele dagen in de prachtige heuvels rond Essaouira te verblijven en met de dieren om te gaan.
Want behalve ezeltjes loopt er ook een grote groep katten en honden rond waarvan een groot aantal een poot mist, blind is of '
gewoon
' gedumpt.
We realiseren ons de problematiek van de situatie wat de ezeltjes betreft heel goed. Ezels zijn werkdieren, het is het dier waar het inkomen van het gezin vanaf hangt en dat inkomen is vaak gewoon niet genoeg om een veearts te raadplegen als er wat fout gaat.
Hoe kan jij helpen?
- Adopteer een dier - Betaal een maandelijks bedrag om mee de kosten van de voeding te dekken.
- Doneer - Een dierenartsen praktijk voor de wijde omgeving op poten zetten waar er gratis hulp kan geboden worden is de droom van Valérie en Gérard. Wat een geweldig begin van de volgende 10 jaar zou dit worden!
- Become a volunteer! The Refuge needs helping hands and is happy with people to help out on Saturdays. ( people from Essaouira and surroundings)
Just before returning home yesterday, after our visit to the Gco Refuge, we spotted two donkeys which were recently brought in.
One with a heavily distorted hoof that had grown so bad that his leg did not touch the ground anymore.
The other had no hoof left, with blood seeping through the bandage ...
The two animals stood quietly and while being a little suspicious in us coming closer,
it seemed like they were somehow convinced that it all served a greater purpose.
The quote of the noble
came suddenly to my mind.
"The wound is the place where the Light enters"
If anyone here brings in
the light in this wonderful shelter for injured and disabled animals then this clearly are Valérie and Gérard Adam.
Both Belgians and for 10 years the
is their passion and their subject of many concerns.
More awareness for their initiative does not necessarily mean more money coming in, no .. it's more a matter of increasingly being called upon to shelter injured animals, sometimes all the way from Casablanca.
Like
in Marrakech
, these
shelters are rare, and many enthusiastic startups end by
lack of
determination
, funds or a combination of factors.
After 10 years,
however, it is time
for an anniversary
for
refuge
Gco
!
They are worth
it and
we hope to be able to contribute
.
- The daily work at the domain is now supported bysome local volunteers.
- There is a 'Guest table'concept for small groups, and ...
- Totally cool, especially with kids, there are nowtwo beautiful guestrooms available giving you a chance to staya few daysin the beautifulhills around Essaouira enjoying the animals.
Besides donkeys there is also a large population of cats and dogs around of which a large number is missing a leg, is blind or 'just' dumped.
We do realize the problem of the situation regarding the donkeys very well. Donkeys are work animals. The income of the family depends upon them and that income is often simply not
sufficient
to consult a veterinarian if something goes wrong.
How can
you help?
- Adopt A Pet - Pay a monthly fee to support the cost of food.
- Donate - Build a New Veterinary Surgery that can offer free help is Valérie and Gérard's dream. WoW would this be a great start for the next 10 years!
- Become a volunteer! The Refuge needs helping hands and is happy with people to help out on Saturdays. (People from Essaouira and surroundings)
BODY MIND SOUL ESSAOUIRA
We're in Essaouira today to join the kick off of the new 2017 'Mind Body Soul' program.
Free sessions of yoga, extended walks and Mindfulness every month.
And as a real challenge in June...A women's Toubkal climb.
Join us when in Essaouira or
for more info!
Program:
January:
15th Free yoga at the beach with
19th Free Guided Beachwalk Essaouira North direction Moulay Bouzerktoun.
27th Free Meditative walk (awareness) beach and Medina with Marlène Pauly
February:
04th Free yoga at the beach with
16th Free guided walk Essaouira to Sidi Kaouiki.
25th Free Meditative walk (awareness) beach and Medina with Marlène Pauly
March:
09th Free guided Walk Essaouira to the Mast in Ounagha.
11th Free yoga at the beach with
25th Free Meditative walk (awareness) beach and Medina with Marlène Pauly
MORE INFO at our
AND OUR MAJOR PROJECT: (contribution)
June 16 - 18 TOUBKAL CLIMBING OPEN FOR ALL!
OUR DAILY BREAD - an insight on Moroccan food culture
If you follow a Moroccan lady with a towel covered tray wending her way through the alleys of the medina she will lead you to the local community baker. With her daily bread!
Most homes in the very old residential areas do not have an oven and the baking of the daily bread, or anything else for that matter, is done out of the house. As bread is made every day by every family, the baker is a busy man and seems to work pretty much around the clock. I cannot imagine how he keeps going over summer when it is in the 50s outside or when it is Ramadan and he is fasting, as he works in a small space with a blazing inferno beside him.
Although
has an oven ( a rudimentary appliance to my mind !!!!!! ) anything big is taken to the local baker. A baked fish or a
is whizzed up to him and collected later. I even know one US expat who got her Thanksgiving turkey cooked by her local bakery man. So this hard working man is a vital part of the local community and I have visited a couple of these dark streetside caverns where the main lighting is from the glow of the wood fired oven . The hot flatbreads are piled up on the wooden shelves, customers are queued at the door and that alluring warm yeasty aroma is wafting all around. Ah imagine smelling that all day !!!!
p.s. the Ministry of Islamic affairs protects within each neighbourhood three essential things. The mosque,
and...the bakery!
Al eens een Marokkaanse dame gevolgd die met een grote blik bedekt met een handdoek onderweg is in de steegjes van de medina? Ze zal je leiden naar de publieke oven.
De meeste huizen in de oude woonwijken beschikken niet over een oven en het bakken wordt in een buurt oven gedaan.
Brood staat elke dag op het programma en wordt nog vaak traditioneel gemaakt binnen het gezin. De bakker is dan ook een druk bezet man en lijkt vrijwel rond de klok werken.
Ik kan me niet voorstellen hoe hij blijft werken tijdens de zomer, wanneer het in de straten al gauw 50 graden is buiten, of wanneer het Ramadan en hij er ook nog bij vast, al werkend in een kleine ruimte met een brandend inferno naast hem!
Hoewel
een oven heeft (een rudimentaire apparaat als je het mij vraagt !!!!!!) wordt er voor het bakken van iets groots uitgeweken naar de plaatselijke bakker!
Een gebakken vis of een
wordt als de wervelwind naar hem toegebracht en later weer opgehaald.
Ik ken zelfs een Amerikaanse expat die haar Thanksgiving kalkoen heeft laten bakken bij haar lokale oven!
Deze hard werkende man is een essentieel onderdeel van de lokale gemeenschap en ik heb al een paar van deze duistere spelonken bezocht. Ze zijn amper te zien in vanaf de straat, enkel waar de de gloed van de met hout gestookte oven geeft een lichtschijnsel in de donkere ruimtes.
De gloeiend warme platte Marokkaanse broden liggen er opgestapeld op de houten planken met vaak een rij klanten voor de deur stevig taterend eom de laatste Medina roddels te verspreiden. Al dat met de verleidelijke warme geur van het vers gebakken brood.
Ah een mens zou voor minder er verslaafd aan raken !!!!
Het Ministery van Islamitische Zaken in Marokko beschermd en staat in voor het behoud van drie essentiële gebouwen binnen elke wijk. De Moskee,
en...de bakkerij!
